bizimde buralarda halimiz benzer.
tohumu ektik bekledik ümitsizliğe kapıldık ama meğer sabır gerekmiş ilk yeşili görebilmek için..
tam ümitsizlik anında gördük yeşili.. büyüttük ağacımızı sevgi ve su ile besledik.
daha sonra kesmek zorunda kaldık sevgi ile beslediğimiz ağacı :) sadece meyvesinin tohumunu saklayabildik gelecek için..
şimdi kendi büyüttüğümüz ağacı çoktan kesip ateşi yakmışız.. ısınıyormuyuz üşüyormuyuz emin değilim..
sadece elimde bir tohum.. diğer elimde senin elin..
