Elimize megafon alıp sokak sokak gezmedik ama bir şekilde duyurduk etrafımıza. Neler yaptık?
- Vizeler alındı
- İstifa edildi veya işyerine bildirildi
- Bir sürü check list yapıldı ve her gün bir çok tik atıldı
- Valizler anlamlı bir şekilde dolmaya başladı
- Kedinin aşısı yapıldı
- Balıklar, motosiklet eşyaları, bass gitar ve severek sakladığımız bir sürü şey elden çıkarıldı
- Sanki yazlığımız varmış gibi aslında götürmek istemediğimiz ama vermek de istemediğimiz şeyler kutulandı ve üzerine YAZLIĞA GİDECEK yazıldı.
- Paralar çevrildi, swift mwift araştırıldı
3 haftada bir sürü şey yaptık ve sadece 3-4 gün süremiz kaldı. Uçağa binip yeni yolculuklara yelken açacağız. Çok fazla dramatize etmeye gerek yok ikimiz de köyümüzden ilk defa çıkıp Haydarpaşa tren garından İstanbulu izleyen dedelerimiz gibi olmayacağız.
Daha önce ben 2 yıl İtalya'da yaşadım Ece ise 6 ay İspanya'da. Özetle az çok biliyoruz yurtdışında yaşamanın artılarını eksilerini yani dont worry.
Hep fiziksel hazırlıktan bahsettim biraz da işin zihinsel tarafına bakalım. Biz çok gezmek istiyoruz ki bu yaz Sivrihisar da gördüğümüz leylek sürüsünün hakkını verelim. Biz sağlıklı yaşamak, mutlu olmak, kaygılarımızdan uzaklaşmak, kaliteli bir hayat inşaa etmek ve yeniden hayaller kurmak istiyoruz.
Enerjimiz hiç bitmesin, tüm zorlukları beraber aşalım ve desteğe ihtiyacı olanlara destek olalım istiyoruz. Dosdoğru yaşayıp içine çok şey sığdırdığımız bir hayatı gerçekleyelim.
Bu yazdıklarım hem içimden gelenler, hem duam, hem hedeflerim.
Buraya yazmaya devam edebildiğim için çok mutluyum Ece kitabın ikinci baskısını istiyor. Tembellik yok!
Aynı zamanda içerik üretmek keyifli gelir belki diye ortak bir instagram sayfası açacağız ve oradan "reels" üzerinden bir şeyler paylaşacağız. Bu da biraz flu bir plan olarak kayda geçsin.
Biz çok heyecanlıyız dua edin!
