kırılmışlar.1

Sevince yazmadı şairler en güzel şiirleri
Ayrılınca boşalttılar kalemlerindeki murekkepleri

Sevmenin tarifi yok diyor huysuz bir adam günlüğünde. Her sevgi kişiye özel, her deneyim eşsiz. Ancak kaybetmenin tarifi var diyor, kaybedince hepimiz bir'iz.

Kaybetmeden yazıyorum bu defa, aynı zamanda henüz kazanmadım da.

Eger cok kırılmış olmasaydım diyor huysuz bir adam günlüğünde, yıldızlardan çiçekler yapar o uyurken baş ucuna koyardım.

Eğer gece olunca yanmasaydı sokak lambaları, ateş böceklerini pencerenin önüne yollardım.

Kaybetmek bir ihtimal bilirken, ellerini çocuksu heyecanımda buluyorum.

Eğer çok kırılmış olmasaydım diyor, sen de severdin biliyorum.

Batı Ormanından (1)

Yedi metre boyunda büyük bir çınar altında hatırladım seni.
Yediveren kan çiçekleri ile aynı anda sustu kaval sesi.
Güneş sadece kızıllığını bıraktı geride, seyre daldım güneşi.
Ve rüzgar ile tepemdeki yaprakların başladı seremonisi.

Batı ormanında bir gün geçirdim, çok söz söylenmiş, az sonuca varılmış ve herkes yarı tatmin biçimde toplanmak için büyük bedel ödediğimiz o yerden ayrılmıştık. Bir çokları bilir ki o malum yer bizlere göre değildir.

Yedi ağaç, yedi insan, yedi ömür, ki bu yedi ömre sığdırılan hayali yüz binler görür. Bir söz söylenmiş ise geri adımı yoktur, bir söz söylemenin ise yöntemi çoktur.

Bir konuşur "bir ülke, üç yanı deniz, beş yanı düşman, içinde milyonlarca insan"
Üç devam eder "bir önder, yüz kahraman, binlerce yürek var ise davaya inanan"

Altı "bir ülke, üç yanı deniz, iki yanı düşman, içinde milyonlarca insan"
Dört devam eder "zayıfları ezen olur her zaman kazanan"

Batı ormanında bir gün, yedi hiç konuşmadan geçti o gün yedi ağacın altında. Rüzgar bile susacaktı yedi konuştuğunda.