Bir şarkı : Alan Jackson - Remember When
Yeni yıldan ne beklediğimi falan yazmak isterdim. Yeni yılın bana bir şeyler hissetmemi sağlamasını isterdim. İnsanın uydurduğu bir döngü. Biz kutlamasak, sarhoş olmasak, şarkılar söylemesek, sevişip kırmızı donlarımızı giymesek de var olacak bir döngü. Peki ya bizi var eden ne? İnsan ne ile yaşar? Bu sorunun tek bir cevabı yok artık. Bundan eminim. Ali, Ayşe, Fatma ne ile yaşıyor bilmiyorum. Hepsininki farklı cevap ve çeşitli cevaplar içeriyor olabilir. Yedi milyar insanın tek bir paydası olabilir mi? Bilmiyorum.
Sizinle yaklaşık altı ay önce, benim için çok değerli olan bir insana vermek üzere bir kağıda yazdığım ancak yazılanları o zaman zarfında anlayabileceğini düşünmediğim için vermediğim, bir yazıyı paylaşacağım.
________________________________________________
"Mutlu olmak her bireyin en yüksek hedefidir.
Böyle bir hedefe ulaşabilen pek az kişi, aslında ulaşılacak bir hedef olmadığını, ancak yolculuğun her bir ânının büyük bir keyif ve tatmin demek olduğunu anlamış olanlardır.
Hayatı bu şekilde algılamak kolay değildir; bu öğreti günlük yaşantımıza katılıp uygulanabilir de değildir. Tam aksine hayatı daha yüksek bir bilinçle algılayan kişinin gayret sarfetmeksizin olan tutumudur. Hayat böyle bir kişi için cennet gibidir.
*Mutluluk iç dünyayı tatmin etme sanatının gelişmesine dayanır, bu da dış dünyaya bolluk, sağlık ve ilişkilerde sevgi olarak yansır.
Dış dünyamız iç dünyamızın yansımasından başka bir şey değildir.
*Öyle ise iç dünyamızdaki değişimi tetikleyen nedir?
Yaşantımızın tüm yönlerinde içsel tatmini, dolayısıyla büyümeyi nasıl elde edebiliriz?
Hiçbir öğreti veya doktrin bizi o aşamaya ulaştıramaz.
Gerçek değişim bilinç düzeyindeki yükselme sayesinde meydana gelir.
Krihnamutri
9 Temmuz 2013
Ankara."
