her an bir mum yanıyordu evrende
bizim buralarda da durum aynı aynı idi
benim hikayem böyle başladı işte
ben kendi kendine tükenen ve akan mum damlalarından doğdum
bir araya gelmiş birçok tükenmişliğin bir timsali olarak birleştirdi beni
tükenmişliğin içine birazda mavi kattı -ki ne olduğunu çok sonradan öğrendim
içimden yağlı bir ip geçirdi "yağlı bir ipin hatırlattığı korkunç şeyler vardır" derken
ve buzun içindeki buzdan daha soğuk bir yere gittik
o yandı ben buz kesildim
artık buzdan bir mum olmuştum
karanlığın içinde kaybolmuştum
keskin bıçak gibi sivri
yakmaya çalışanın canını yakar olmuştum
hiç kimsenin geçmediği bir sokakta, sokak lambası misali
kimseye faydalı, sana faydasız olmuştum.
Mr. Zagoncu
24 Mart 2013 / bir ygs günü
ankara.
