Paris`i begendim

Parisin sokaklarinda pek fare gormedim, 1940`da Hitler burayi 12 gunde fethettiginde Fransizlarin o cikamasin diye Eyfel kulesinin kablolarini kestigini ogrendim.

Bunlari bosverelim.

Huzurlu ve mutlu hissediyorum, buyudum, olgunlastim, duruldum.

Uzun bir sure kostum ve yoruldum, belki cok yavas belki de cok hizli kostum. Beraber yola ciktiklarim artik etrafimda degiller, yalnizliga alistim.

Hayatin donemleri var kabul ettim, elimden geleni yaptim, hayatin inis ve cikisilarini kabul ettim.

Huzurlu ve mutlu hissediyorum, artik daha berrak gorebiliyorum, korkmuyorum ve bu guzel bir his.

1 sene sonrasina sozler vermiyorum, hicbir zaman durmuyorum.

Eyfel kulesinin etrafinda 1 tur dolastim, Noter Dame kilisesinin girisindeki onlarca heykele baktim, yagmur yagiyordu takmadim.

Hicbir zaman hazir  olamayacagimi dusundugum seylere coktan hazir oldugumu hayatin gidisati bana ogretti.

Zihnim karmasik degil ama bu yaziyi biraz karmasik hale getirmek istedim. Zihnim dolu, su an uluslararsi demiryollari ile ilgili bir etkinlikte calisiyorum, bir seyler yazmak istedim.

Bu arada ev alma yolculugumuz ile ilgili bir kanal acmistim, biraz tuttu gibi, komik.

Motosiklet aldim, kamera aldim, kararlar aldim. 

Start UP

Son 1 yil hayatimin en yogun donemlerinden birini yasadim, ayni zamanda en dolu donemlerinden biri de diyebilirim.

Multi-tasking becerimle ovunurken aldigim bir cok dersin ve hayatin hic planlamadigimiz seyleri bize gosterip yavaslamamizi tembihlemesine de bizzat sahit oldum. 

Nereden baslasam?

Viyana`ya goc etmenin etkilerini 3 kategoride toparlasak:
1- Is
2- Kultur ve dil
3- Yeniden bir hayat kurma

Bunlarin tamaminin ayri zorluklari ve ic ice gecen taraflari var. Ben ilk zamanlar halen daha onceki isimde calismaya devam etmedigimden birinci kismi cok da deneyimleyemedim. Ece icin cok daha buyuk bir mucadele oldugunu bugunden geriye baktigimda anlayabiliyorum.

Tabi is bulma surecimde bir cok mulakata girdim, Ece`nin tavsiyesi uzerine mulakat hazirliklari yapmaya yarayan bir AI botu uzerinde bir arkadasimla calismaya basladik. Buralari uzatmayayim: gunun sonunda insan kaynaklari ve ise alimcilar icin erken asama mulakat sureclerini otomatize eden bir platform olusturduk.

2 kisilik ekip oldu 7 kisi. Tam zamanli isin yaninda her boslukta ilgilenmem gereken ve asla bitmeyen bir startup backlogu da vardi. Bu sureci yonetmek oldukca zordu, iyi yaptigim ve yapamadigim seyler de oldu.

Bazi yan etkileri:

- Surekli agresif ve gergin olmam
- Aslinda pek de keyif almadan gorev odakli o isten bu ise kosmam
- Gorevleri bitirsem bile cok da rahatlayamamam
- Aileme ve arkadaslarima ayirdigim vakitten kepce kepce calmam
- Vucudumda kizariklar, sigiller, egzama gibi seylerin cikmasi

Bu olumsuzluklarin yani sira elbette guzel seyler de oldu. Yillardir icimde duran potansiyeli yansitma ve tamamen kendime ait bir sey insa etme firsati buldum. Bu his cok guzelmis, corporate hayatlarimizin ne denli toxic oldugunu ve daha guzel bir seyi kendi kendimize insaa edebilecegimizi bana gosterdi. Artik daha cesurum, networking eventleri ve sunumlarda daha rahatim.

Tabi bu anlattiklarimin bir degeri olsa da business degerine donusmesi icin yatirim-satis gibi dongulerin icine girmek gerekiyor. 

Neler olacagini bilmiyorum Mart 2026 ya kadar bu tempoda ilerlemek sonra duruma gore bakmak istiyorum.

Yeniden kurmaya calistigimiz gocmenlik surecimizde her seye re-start, bana startu-up dustu.

Saglicakla,
Mr. Zagoncu