yağmurun sesi.

yağmur damlaları yere çarpıyor en sevinçli halleriyle. dağılıyorlar yeryüzüne ve toprağa. gece. hava karanlık. gökyüzünü yarıyor arada bir beyaz bir ışık ve ardından ürküyor yuvasındaki yavru martı, gökyüzü atıyor çığlık.

yazmaya vakit bulamadığımdan değil, üşengeçliğin doruğuna ulaşıp, bu üşengeçliği ise alışılagelmişliğe dönüştürme eşiğinde bulunduğum için yazmıyorum. yazamıyorum. ancak gecenin bir yarısı dürtüyor yağmur damlalarının sesi beni. bölüyor bin bir kahramanlıkla süslediğim düşlerimi..

ne haber var buralardan merak edeniniz var ise;
ben bilmiyorum. acayip karmaşık haldeyim. sadece idare etmenin sınırlarında geri dönmeyi bekliyorum.
göl güzel.. göl diyip geçmeyelim sanırım kara denizden büyük..
at pisliği ve çişinin kokusu artık beni rahatsız etmiyor alıştım..
ilk iki ödeemi aldım güzel geldi sıkıntı yok. ancak üçüncüsü eksilere düşebilir emin değilim..
ingilizcemin bozulduğundan bahsetmiştim. şuan ingilizcemin durumu nasıl hiç bilmiyorm o konulara girmeyelim, olay bitmiştir görüşmeyelim felan.

soğuk bir yazı mı oldu emin değilim ama şuan bir gözüm açık bir gözüm kapalı yazıyorum :)) belki kelimeleri bırakıp birkaç fotoğrafla renklendirebilirim yazıyı. sağlıcakla kalın...

Mr. Zagoncu
15 July 2012
Mackinac Island - MI - USA