Bu şarkıyı severim!
15 nisan 2011 günüydü. maya takviminin sondan bir önceki yılı. mister zagoncunun kuzeni sinoptan geldi. matematik olimpiyatlarına katılacak. farklı yüzler görmem beni sevindiriyor.
daha önce bahsetmiştim bir arkadaşım vardır benim -anasınıfı arkadaşım- ben hayal meyal hatırlarım onu -ve kendi ana sınıfı yıllarımı. bizim yollarımız ben lise son sınıf için dersane ararken birleşti. ismini zar zor hatırladığım -belki tamamen unuttuğum- arkadaşım annelerimizin halen ara sıra görüşüyor olması sebebiyle gündeme geldi. ve çok radikal bir karar alıp ben onun dersanesine gidicem dedim. gittim. kapıdan bana baktığında ortadan ikinci sırada oturuyordum. bana baktın. yüzünü ve ismini hiç hatırlamadığım küçük kızın -benimle aynı ortamda bulunmuş- o gözlerini nasıl oldu bilmiyorum ama tanıdım işte oydu. ilk başlarda çok nadir sonra sıklaşan sonra seyrekleşen daha sonra iyice sıklaşan çok çalkantılı değişik hiçbir zaman anlam veremediğim -ve hiçbir zamanda veremeyeceğim- bir arkadaşlığımız var. ve o farklı biri. kızınca tam kızan, küsünce tam küsen, gözlerinin içine baktığımda ne demek istediğini anlayabildiğim nadir insanlardan biri.
şimdi iyi de banane kardeşim diyebilirsin. yada belki sensindir okuyan (gerçi adresi bir defa göndermiştim hiç bakıyormusun bilmiyorum). ben bu arkadaşımı kırıyorum bazen. ancak birbirimizi karşılıklı kırıyoruz. o duyguları daha yoğun yaşıyor -yada ben öyle sanıyorum. ben bir kırgınlığı affedebilirim, bi şekilde atlatırım hemen, çünkü aram iyiyse bir insanla, kötü olursa aramız bu beni yıpratır, doğama karşı. bu aralar aramız limoni, ki tamamen absürt birşey için bana küstün gene. yada kırıldın vs. insanlar çözüm için çalışmalı ve gözden çıkarmamalı bazı değerleri kolay kolay. bu konuda biraz sitemim var. bide beni normal insanlar kıramaz, normal insanlardan bir beklentim de yoktur zaten. anca şikayetçi olur dururum -buda benim aptal huylarımdan bitanesi sanırım. eğer bir insana değer verdiysem o insan beni üzebilir. ki bu aslında riskli iştir değer vermek. ki bu adresi sana ben söylediysem okuyucum değerlisindir benim için, hele ki bunları buraya yazmayı bana özendirdiysen tahmin ettiğinden de değerlisindir.
kızgınım sana, kırgınım birazda. ve severim ben seni.
kübra artan'a ithafen..
3 yorum:
daha önce bahsetmişti benden :D anasınıfı arkadaşıyım ben onun... bigün her zamanki gbi evimde pijamalarımla dolaşırken anneciğimin (kendisini AMETin annesinin arkadası olur)bi telefon konuşmasına kulak misafiri oldum. o zamanlar gittiğim dersane hakkında birilerine öneriler veriyordu,kısacası gönder oğlunu diyodu işte yaa... sonradan duyduğuma göre anasıfında aynı sınıfta olduğum bu arkadaş bizim dersaneye kaydolmuş. merakla etrafta onu ararken kafamda hala 5 yaşındaki profiliyle yer almaktaydı. tekrar görüşene kadar kafdamda o masaların altında dolaşan,resimlerde sürekli gülen(o resimler bitek bende var hahaha :D) yaramaz amet vardı. bigün bi sınıfta gözlerini gördüm bitek göz gördüm ve yanına gidip şımarık şımarık "sen ahmet misin?" dedim (sanki anasınıfındayken oralarda ağa sendin bak burda da benim koçum adam olacaksın der gibi dedim amaaa. ALEMDE Bİ ŞEKLİM VAR :D:D)o da utangaç bi tavırla evet dedi. en azından ben öyle zannediyorum(amet o an utanmadıysan bile bundan sonra en azından anlatırken utandım de ki yalancı çıkmym :D)o andan sonra o amet oldu ben küba... kavga ederiz biz çok hem de ama ben biliyorum ki yardım istediğimde ya da ihtiyacım olduğunda ahmet orda. o bilmiyo sanırım ama pek de önemi yok aslında :D bi de biz hep güleriz. şimdi yazını mahvetmek istemiyorum ama bu yorum da benim gönlümden koptu be amet. nasıl bitirsem ki acaba ??... hiç de beceremem böyle şeyleri diyip düğünde yerlerine oturmayan teyzeler misali "BEN DE HİÇ BECEREMEM YAZI YAZMAYI FALAN ama yarım sayfa yazdım:D" sen anladın ama amet. ben severim seni kardeşim
şimdiye kadar aldığım en uzun yorum :D küba teşekkür ederim, ne yazılır bilemedim, idare edersin beni işte. (: ha bide biraz uğraşsan yazı yazmayı becerirsin belkiiiiii :p
emin ol senden iyi yazar :P
Yorum Gönder