bir kızgınlıktır sizinle paylaşacağım. takvimlerin 1den şaşmadığı günde yazacağım.

hadi ben buraya ara sıra yazıyorumda adama sorarlar "e çocuk o kadar gittin bi defter aldın, orayada yazıcaktın hani? neden iki aydır o deftere dokunulmuyor? ha." derler ve kızarlar.
halbuki ben elime alınca kalemi tüm yapraklar serilir önüme. bir çınardır özü yaprakların sonbaharın sonunda duran. yapraklardır gökyüzünün altında-yeryüzünün üstünde kuruyan. korkma artık boşluktada olsa yürümekten/koşmaktan. sen aldığın nefesten zevk almaya bak.

ha bu arada "bay zagoncu şunu oku iyidir" desene.