Üniversite üçüncü sınıfı da bitirdim, bir süre sonra artık soranlara "son sınıf" ve "evet bu sene mezunum" diyeceğim. Bunları düşünmek hem biraz tedirginlik hem de heyecan hissetmeme sebep oluyor. Zaman zaman her birimiz durup düşünüz;
-Şuan neredeyim?
-Ne yapmak istiyorum?
-Ne yapıyorum?
Ben hayatta yapmak istediklerimi başarabiliyor muyum bilmiyorum. Çoğu zaman bulunduğum yerden rahatsızlık duymuyorum, ben yolda olmayı seviyorum, bulunduğum yerin keyfini çıkarmak beni mutlu ediyor.
Birçoğumuz korkuyor kendimizi garantiye almadan yola çıkmaya, detaylı detaylı planlar hesaplar yapmadan bir işe girişmeye. Hayat ki stokastik süreçlerden oluşan bir dizi eylem bizim için, kontrol edebileceğimiz etkenlerin sayısı oldukça düşükken bazen kontrol etmeye çalıştığımız süre içerisinde hayatı kaçırabiliyoruz.
Bunları yazalı iki gün geçti ve ben yazıyı halen tamamlayamamıştım.. Rastlantılar ve tesadüflerin amaçsız olduğuna inanmayan bir insanım. Beni bilen bilir, karma'ya güvenir ve tesadüfler heyecanlanmama yeter.
Hepimiz başımızdan geçen olaylar silsilesini düşünürüz, bazı olaylar hafızamızda öyle yer eder ki an ve an hatırlarız tüm detaylarıyla. İşte içerisinde bir çok tanımadığım bir insanın olduğu öyle bir kaç parça bir şeyler var hafızamda düşündükçe heyecanlandığım.
Yazı nasıl başladı ve nasıl bitiyor bilmiyorum, kafamın çok fazla karışık olduğu zamanlar yazmamam lazım sanırım.
Ve ne olursa olsun bir adım daha atarsın bilinmeze doğru. Yolda olmanın verdiği keyif ve mutluluğun hayatınızda yer etmesi dileğiyle..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder