Hayvanları hep sevdim, bazen korktum ama çoğunlukla sevdim.
Doğduğum evde 27 yıl yaşadım. Bu sürecin 10. yılında falan mahalleden komşumuz Ümit abinin Rex isminde doberman bir köpeği vardı, aşağı yukarı şöyle bir şeydi:
Neden bilmiyorum ancak köpeği üzerimize salar "yakala Rex" derdi ve kaçacak delik arardık. Köpeklerle ilgili en kötü travmam böyle oluştu sanırım.
Kediler sokağımızın minik paydaşlarıdır, her zaman varlardı ancak hepsi sadece kediydi ve benim gözümde isimleri, tanımlamaları yoktu.
Bir keresinde ablam sokaktan yavru bir kedi bulmuş ve eve getirmişti ancak evimizde böyle şeyler hoş karşılanmazdı. Dolayısıyla misafirlik uzun sürmedi.
Şimdi 30 yıllık bir insan olarak kediler denince gözlerimin içi gülüyor ve bunun en önemli sebebi dünyanın en vicdanlı insanı ile evli olmam galiba. Bu kök nedeni.
Kısmetim seni çok özleyeceğiz en çok da şunları:
- Kutu gibi şeyler gördün mü hemen bir oyun parkına girmişsin gibi hareketler yapman
- Koridorda bıraktığımız her poşetin içine girip yatman
- Saklambaç oynaman
- Kuyruk gibi peşimizde gezmen
- Tuvalette uzun kalırsak kapıda miyavlaman
- Kadife gibi tüylerinle ben yerde uzanırken yanıma yatman
- Çocuklar çok hareketli olduğu için onlardan köşe bucak kaçman
- Her eve gelişimizde bizi kapıda karşılaman
Ve valizlerin içine tamamen yerleşip zamk gibi yapışman.
_______
Tıngır mıngır her yeri gezip piyasa araştırmamızı yaptık. Yıllar önce Erasmus'a gitmeden Ulustan valiz alma ve akabinde Hacı Bayram'a uğrama rutielimizi de gerçekleştirdik. Ulustaki abi acayip bilgiler verdi ancak fiyat amazon'da daha iyiydi. Sarı valizin köşesi kırık çıktı ve iade ettik, farklı olsun diyorduk ama yine aynı valizlerimiz oldu.
Valizler bir heyecan getirdi, valizlerin kutuları da götüremeyeceğimiz eşyaların depolanması için alan.
Henüz ortada kalan çok fazla konu var, karar veremediğimiz ve karar vermenin zor olduğu. Çoğu maddi çoğu da zamansal.
Şimdi burada şifreli yazıyorum konuyu bilen biliyor. Konu netleştikçe daha da açılacatır.
Bu arada kelepir bilet bulup Şubat ayında memleket ziyareti biletleri bile alındı!
________
30 yaşında insan daha çok uyumak, daha az yemek, ama daha sakin gezmek istiyor.
Mühendislik diplomamı alalı 8 seneyi geçti, bence rölanti devrim bitti. O kadar sektör değiştirmeme ve gap ler olmasına rağmen iyi toparladım. Kariyerim iyi gidiyor diyip konuyu kapatıyorum.
Benden geleceğe not:
Where is my mobile phone
It is a red Iphone
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder