gökyüzünün özeti

bu kış pek az şikayet ettim. çünkü bu kış ankara'da olması gereken gibi geçiyor. eskiden olduğu gibi, ellerim daha küçükken, gökyüzünde uzaklardan bir kar tanesini gözüme kestirip onu ağzımla yakalamaya çalıştığım günlerdeki gibi. ben eskiyi özlüyorum.

eski. şimdi hemen sıralamak isterdim, eski dediysek dün değil canım "var olmanın bile unutulduğu var olmak için önce yok olmak gerekilen eski" diye. ancak bu seferki durum farklı. ben çocukluğumu özledim. beş sene sonrada bu günümü özleyeceğim.

çok bir şey yazasım yok. seni dinleyesim var.. dedektif gibi sözcüklerini takip edesim, anlam çıkarma arayışını arayasım var. şiir yazmıyorum artık bir uyak aramaktan vazgeçtim. düzensizliğim içinde bir düzen buldum. o düzen içinde bulunduğum insanları sürükleyen nehrin ve nehirdeki insanlarınkine hiç benzemiyordu.
ve ben gözlemledim, duruldum. gökyüzünden bir armağan oldum.
gerçekten önemli olan her şeyin gökyüzünün altında yapılması gerektiğini öğrendim.

Fotoğraf:  28 ocak 2012 Elmadağ..

Birde dinlenilesi şarkı..