Dün gece 04:17 civarında Ankara'daki evimizde sarsıntı ile uyandık. Biraz şiddetliydi ama kısa sürdü. Akabinde öğrendik ki 7.8 (veya 7.4) büyüklüğünde Hatay civarında bir deprem olmuş.
Son yüz yılın en büyük ikinci depremi olduğu söyleniyor. Haberler çok kötüydü ve Maraş-Antep-Adana-Hatay ve çevre illerde çok büyük hasarlar var. Sabah saatlerinden itibaren ülkede sivil toplum ve devlet organizasyonları yapılmaya başlandı.
Ben işe gitmiştim. Mahall Ankara'nın 15. katında öğle saatlerinde Ece ile telefonda konuşurken tekrar bir deprem oldu. Bu da 7.6 şiddetinde Maraş merkezli çok uzun süren bir depremdi. Yüksek katta olmamız hasebiyle baya bir sallandık, baya bir korktuk, baya bir üzüldük.
Biz ki yüzlerce kilometre uzaktan korkacak duruma geldik, yüzlerde bina o anda yıkıldı, binlerce can da beraberinde yok oldu.
Depremin 20. saatindeyiz, artçı ile beraber çok büyük kayıplar olduğu açıklanıyor. Sosyal medyadan takip ettiğimiz kadarıyla durum içler acısı. Ahbap en büyük toplumsal organizasyon rolünü üstleniyor. İnsanlar enkaz altından twit atıyor, story atıyor adres vererek kurtarılmayı bekliyorlar. Allah hepsinin yardımcısı olsun.
İlk 20 saat bitti, 9. saatinde gerçekleşen çok büyük bir artçı ile depremin etkisi çok daha arttı. Çok yoğun farklı duygular yaşıyorum kelimelere dökmem imkansız ama ömrüm olursa bunu hatırlamak istiyorum. Az önce açıklanan rakamlara göre 6300'den fazla bina yıkılmış, 2300 den fazla ölüm var. GaziAntep belediye başkanı 1 milyon insanın dışarıda olduğunu söyledi. Bunun yanı sıra hava koşulları da hiç müsait değil, elektrikler yok, arama kurtarma faaliyetleri tüm çabalara rağmen yetersiz kalıyor çünkü etkilenen bölge sayısı inanılmaz büyük. Ana yollar ve havalimanları da hasarlanmış durumda.
Allah milletimizin ve afette zarar gören herkesin yardımcısı olsun. Bu acıyı hayal bile edemem, hayal etmeye çalıştığımda bile nefessiz kalıyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder