yav arkadaş sanırım yakında motosiklet günlüğü 2 yi çekicem yakında.
bugün biraz uzaklaşıp hem tabiri ve geleneği üzerine motorun tekerini doğrultmak için millete baklava dağıtacağıma bonibon dağıtırım dedim ve gimata gittim motorla.
yolculuğun ilk safhalarında kırmızı ışıkta çok çok beklemeyim arkalarda aralardan geçiyim derken aynam bikaç aracın aynasına çartptı baya bi korna yedim, neyse artık yapcak bişey yok deyip içimden özür dileyip bu konuda ders çıkardıktan sonra yoluma devam ediyordumki sanırım o araclardan birinin sürücüsü arkamdana bana yaklaşıp sollarken kafası bana dönmüş şekilde güzelce bi biiiib leyip kuru kalmasın diyede kornasının biib inede basmayı unutmadı.
eğer motosiklet kullanıyorsanız bunu herkes söylerdi daha önce, dolmuşcular seni takmaz, otobüsler sıkıştırır ölmen umrunda bile değildir, arabalar gereksiz yere yaklaşır, insanlar sanki çarpsan onlara hiçbişey olmuycakmış gibi önüne çıkarlar umursamazlar. evet eğer motosiklet kullanıyorsan sen trafiğin küçüğü, görünmezi, sayılmazı, ve tanı olarakta "delisi" oluyorsun. aynı zamanda özgürü, ruhu, canı, herşeyisin.
ışıklarda yanına geçtiğim bir dolmuş sanki benimle yarışcakmış gibi tamponunu benim önüme kadar hizaladı. sanki sidik yarıştırıyoruz. bilmiyorki benim kaportam kendimim! daha sonra yokuş aşağı çok düşük hızda 5-10km ile giderken önüme bir adam çıktı, yav adam gitmiyor kornaya basıyorum yavaşlayımmı hızlanıyımmı geçicekmi gidicekmi hiçbişey anlamadım ön frene bastım ön teker kaydı ve neredeyse duruyor hızda yana düştü motor. adam yüzüme bakıyor, kaskı çıkardım arkaya koydum, "abi dikkat etsene biraz" dedim, adamda tepki yok. çok şükürki etraftaki adamlar insan bi özür diler gibi tepkilerle bana destek çıktılar ki o zaman anladım; düşük hızda düştün ilk defa, motorun ilk defa yan yattı, pek bir sorunda gözükmüyor, sende bişey yok, etrafındaki insanlar geçmiş olsun diyor, anladımki herşey güzel (=
evin önüne geldiğimde tüm veled-ül zihn-i mubarek-ül eftamintokofti çocuklar etrafıma doluştular, hepsi motorun bi tarafından çekiştiriyor. herkes abi bende biniyim abi arkaya biniyim abi şu düğme ne abi abi abi abi.. yahu ne diyebilirimki minnacık çocuklar ben çocuklara kızamam hiç yani bi türlü beceremediğim şeylerden bitanesidir, neyse bitanesinin babası motoruma düşündüğü garajın projesini bana anlatırken yan çantamdan bi kutu bonibonu abiye verip abi bunu çocuklara dağıtsana onlarada aldım diyince çocukların gözlerini görmek muhteşemdi. ilgi motordan bonibona kaydı tabiki. tek teşekkür edense içlerinden büyüyünce en serseri olacağını düşündüğüm ve sanırım içlerinden tek erkek olanıydı.
bu gerçekten güzel birşeydi, siz de alın bir motosiklet beraber grup sürüşü yapalım (:
bu kadar yazmışım bi açayımda izleyeyim bari filmi (:
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder