şekerleme tadında

çoğu zaman yazmaya nasıl başlayacağımı bilemedim. bu yazıyada böyle başlayarak bunu sizinle paylaşıyor ve zihnimin diğer kelimeleri parmaklarıma sıralama emrini vermesini umuyorum. evet öyle oldu hadi başlayayım.

8 şubat 2011 ne anlam ifade ediyor diye 3 hafta önce sorsaydın, Cem Karaca'nın ölüm yıldönümü olduğunu ve o gün hüzünleneceğimi söylerdim. aslında içimde biryerlerde hep bir parça hüzünle dolaştığımı farkediyorum zamanla. bugün yani yukarıda yazdığım tarih benim için ayrı bir önemi olan şekerleme tadında bir gündü. seni bilmem ama ben şekerleme - öğlen uykusu - yapmayı çok severim. huzurludur. ve bugün huzurluydu.

sevinç, hüzün, umut, hafiften gözyaşı vardı bu günün içinde aslında hepsinden az biraz olsada en çok sırıttık galiba. değer vermek güzel şey, ben değer vermeyi severim. verdiğim değerleri karşılıklar içinde büyütmesem de verdiğim değerleri büyütmeyi de severim.

bazı şeyleri pek beceremem söylemeyi ama hani sana hiç söylemesem de değerlisindir.

güzel bir ay gökyüzünü süslüyor şuan, bu yazıyı yazarken odamın tavanından - yüzüstü uzanmış dirseklerimin üzerinde doğrulmuş ve ellerimi yumruk yapıp yüzüme koymuş vaziyette - gökyüzüne doğru yükseliyorum aslında ilk önce oturduğum şehir daha sonra yaşadığım ülke gitgide küçülüyor ben yükselirken. ve bugün güzel bir ay var gökyüzünde sana söylediğim. orada bitiyor yükselmem. ve şenlik içinde düşünüyorum "insan içinde ne barındırır"  - "insana verilmeyen şey nedir" - "insan ne ile yaşar". ve cevaplar sıralanıyor aklımda. "insan içinde sevgi barındırır insana hükmeden duygu budur." -  "insana kendi ihtiyaçlarının bilgisi verilmemiştir. yani yarın giymek için güzel bir çizmeye mi yoksa ölü bedenimiz için bir terliğe mi ihtiyacımız olduğunu bilemeyiz" - "insan inancıyla yaşar, inancı olmayan insan ölü bir insandır."

 sevgi hükmeden bir bedende bana verilmeyen şeylerin farkında olarak, inancımla yaşamaya devam etmeye çalışıyorum, tüm bunlara ortak olabilir, tüm bunlara kızabilir inkar edebilir kıyısından köşesinden birazcık tutabilirsin.

bugün gerçekten güzel bir gün geçirdim, uzun süredir yaşamadığım kadar. daha nice mutluluklar paylaşmamızı diliyorum. teşekkürler :)

"İnsan Ne İle Yaşar" Tolstoy un bir kitabıdır.

Resimdeki karakterde benden bir parça gördüm, kuşlar özgür bırakıldı ve götürdü yalansız diyarlara yalan sevmeyen adamı.