düşünceler

"Ve sen danseden o karlara içinin şarkılarını çalarsın.. Bil ki gecenin beyazı içime dolar.. İçim huzur bulur.. Sen çok özelsin. Benim için olduğundan ziyade o Beyaz için de.." böyle yazmış ablam fecebook sayfamın duvarına. sanırım gece uyumadan önce kar yağarken çaldığım ve çalarken uyuyakaldığım bozuk mızıkamı dinlemiş yine. Dün güzel bir şeyler yaptım, hiç gitmediğim bir kafeye gidip - sonradan hoca'nın kafesi olduğunu öğreneceğim - o kafede bir güzel kupada çayımı içtim. ve bir dersanede sınav gözetmenliği yaptım 8. sınıflara. eve erken gelmememdenmidir bilinmez dünüm verimli geldi kendime, birazcık geç dönmeme rağmen eve yapabilmiştim ödevlerimin çoğunu. direk eve gelsem belki yapmazdım vakit bolluğundan. ve gelelim düşüncelere. düşünceler değişik anlamlar kazanarak, günden güne olgunlaşarak, bazıları günden güne kızışarak, dünyanın bin-bir hiyeliyle yontularak gelişiyor, değişiyor, çöküyor, oluşuyor bende. istiyorum işte seneye taşınacağımız yeni kampüse birşeyler kazımak, sonrada bakıp işte bu benim ürünümdü benim fikrimdi diyebilmek. aklıma geldikçe anlatıyorum hazırlıktaki arkadaşlarıma. dinliyorlar "güzel olurDU" "katılan olur herhalde" diyorlar, en hoşuna giden birileri varsada sadece gülümsüyor onlar da. belki yalnız kalabilirim yapmak istediğim şeyler içindde. belki üniversite yönetimi bile karşı çıkabilir. ama en azından üniversiteyi kazandığımda babam ve annemin sen burslusun ne harçlık istiyosun bizden :D şeklindeki nukteleri ortadan kalktı artık. 
büyüdük onlar bunun farkında, güveniyorlar da bize. ancak annem daha bi farkında "üniversite hayatlarıda geçicek bizim yanımızda ve hızlıca, daha sonra kendi işlerinin, eşlerinin, koşuşturmalarının peşine düşecekler. beraberken geçirebilme fırsatımız olan güzel vakitleri değerlendirmeliyiz" böyle düşünüyor. sanırım babam budan  kaçıyor. tam olarak emin olmamakla beraber böyle olabileceğini düşünüyorum. 
konuşmak istediğim biri var, henüz yeni konuşabilme fırsatı ve isteği oluşmasına rağmen bende, konuşamıyorum bir türlü. kafamda cümleler oluşamıyor, durakalıyorum. ve belki azcık daha mı zaman geçince konuşabilirim bilmiyorum.
düşüncelerim bunlardan ibaret değil biliyorsun. büyük düşüncelerin varsa beni de dahil et içine olur mu. büyük ve yürekli işler içerisinde olmak isterim.